|
مصطفی ابوالحسنی روز دوشنبه در گفت وگو با ایرنا افزود: مراسم‌های اردوگاه‌ها به دو دسته تقسیم می‌شد، مراسم‌هایی كه در اعیاد و شادی‌ها برگزار می‌گردید و مراسم‌هایی كه در ایام عزاداری و سوگواری توسط بچه‌ها برگزار می‌شد.
به گفته این آزاده سرافراز در میان مراسم‌های عزاداری ایام محرم شور و حال خاصی داشت و پس از آن مراسم‌هایی كه در ایام فاطمیه برگزار می‌شد.
ابوالحسنی یكی از آزادگان اردوگاه عنبر كمپ 8، كه به مدت پنج سال و نیم از عمر خود را در این اردوگاه سپری كرده است، اظهار داشت: در دوران اسارت، برای تمامی ایام‌الله سال، تقویمی درنظر گرفته شده بود و آن‌هایی كه در اردوگاه‌ها در خصوص مسائل فرهنگی كار می‌كردند از وجود چنین تقویمی آگاه بودند.
به گفته وی اردوگاه‌ها سیستمی داخلی داشت كه بر اساس آن دو ارشد تعریف شده بود، یكی ارشدی كه خود اردوگاه انتخاب كرده بود و دیگری ارشد داخلی كه به صورت محرمانه و توسط خود بچه‌ها انتخاب می‌شد، ارشد داخلی معمولا فعالیت‌های مربوط به سر و سامان دادن مسائل فرهنگی از قبیل برگزاری تئاتر، سرود و مراسم‌های دیگر از جمله مراسم‌های عزاداری را به عهده داشت.
ابوالحسنی افزود: ارشد داخلی هر آسایشگاه با ارشدهای داخلی آسایشگاه‌های دیگر ارتباط مستمر داشتند و بر اساس تقویم داخلی با آن‌ها قرار برگزاری مراسم عزاداری را می‌گذاشتند، به عنوان مثال، عزاداری فاطمیه اول و فاطمیه دوم به صورت كامل و هرشب برگزار می‌شد.
وی افزود: پیش از برگزاری مراسم اطلاع رسانی می‌شد و روند برگزاری مراسم عزاداری به گونه‌ای بود كه جلسه سوگواری با قرآن‌خوانی شروع می‌شد و پس از آن یكی از آزادگان به سخنرانی درباره مناقب و فضائل حضرت زهرا (س) می‌پرداخت و پس از آن نوحه‌سرائی و مرثیه‌خوانی در رثای حضرت زهرا انجام می‌شد و در پایان نیز از عزاداران و سوگواران با آب و شكر یا خرده‌نان‌هایی كه بچه‌ها با آن حلوا درست كرده بودند پذیرایی به عمل می‌آمد.
این آزاده اظهار داشت: مراسم‌هایی كه آزادگان برگزار می‌كردند بسیار محرمانه بود، به این معنی كه اگر صدایی بلند می‌شد عراقی‌ها به داخل آسایشگاه می‌ریختند و همه را ساكت می‌كردند، قاری قرآن، سخنران و روضه‌خوان را دستگیر كرده و به زندان می‌بردند. |