راوی : سیدمحمد میرمسیب
بالاخره به اسرار مادر قبول کردم ثبت نام کنم وچون نزدیک انقلاب بود درس خواندن برایم بی معنی شده بود تا روز موعود فرا رسید و اول مهر و بسم الله وارد راهنمایی شدم واحساس میکردم بزرگ شدم وبرای دعوا وشیشه شکستن مناسب هستم چون هم معلم انقلابی داشتیم وهم ضد انقلابی چند روزی حوصله کردم و اخلاق معلم ها امد دستم خط ونشان که تا دلتان بخواهد برای ما کشیدند ولی مارا نشناخته بودند درس خوان که ابدا بازی گوشی تا دلتان بخواد وقتی دیدند بچه های ارامی نیستیم تصمیم گرفتند گروه سرودو تاتر وروزنامه نویسی تشکیل بدهندووقتی تست گرفتند متوجه شدند به درد همه این کارها میخورم پس سر گروه شدم وبه فعالیتم ا دامه دادم تا اینکه بنی صدر رئیس جمهور شد واوضاع رهنمایی جور دگر شد ودو دستگی وچند دستگی شورع شد ومن که از خدا خواسته با انها دگیر شدم وهر روز مکافاتی داشتیم و شیشه شکستن ها سر شکستنها ما شین معلم های طرف دار بنی صدر خط کشیدنها شروع شد وقت می امدم خوانه مادرم می گفت از جنگ امدی چرا اینقدر سر وصورتت خاکی شده بعد با برادر هایم دعوا و همدیگر را کتک میزدیم تا اینکه مادرم تصمیم گرفت به مدرسه بیاید و ببیند این چه اوضاعی است کاش نمی امد وقتی امد و توضیح خواست مرا در دفتر خواستند و هرچه نا سزا بود بار من ومادرم کردند وکه این وحشی وبی ادب وشما وحشی بودید که این هم وحشی شده مادرم طاقت نیاورد دمپایی از پادراورد وبه سر وصورت رئیس و ناظم و مدیر زد من که دیدم اوضاع خیلی خراب است مادرم را کشان کشان به بیرون مدرسه بردم و هردو به اموزش وپرورش رفتیم وشکایت کردیم امدند وبرسی کردند و خاطیان را مجازات و از من هم تعهد گرفتن در صورت تکرار شیطنت اخراج از مدرسه اول رهنمایی تمام شد ودوم که واویلا بعد از چند ر وز جنگ داخل مدرسه اغاز شد وباز همان اش وهمان کاسه شیشه شکستن ومعلم زدن شده بود کارمان و وقتی از مدرسه خواستم بیایم خانه هر چه ماشین بود با میخ همه را خط خطی کردم و دیگر به مدرسه نرفتم ویک کتک از برادرانم به خاطر تمرد از مادر خوردم و از ان روز تصمیم گرفتم سر کار بروم که به تزئیناتی پرده کرکره وپرده پارچه پرسینا و کف پوش موکت و همه درهمه تزئیناتی خلاصه می شد که زندگی دیگری را اغاز کردم
ادامه دارد …
