نویسنده : هاشم زمانزاده
نیاز اول که قایق بود ؛ الحمدالله جور شد.
یعنی جور بود ؛ اما در دسترس نبود؛ تا اینکه
دو تا قایق که برای خوش گذرونیهای پسر رضا شاه « غلامرضا پهلوی » بود به دست سپاه افتاد.
یکیشو « مهدی کیانی » فرمانده سپاه آبادان ورداشت یکی دیگه شو هم جهان آرا فرمانده سپاه خرمشهر ورداشت؛ از این دو قایق برای
گشت زنی توی اروند و کارون استفاده میشد
🧿 در اصل پاسداری از مرز ؛ در اختیار و تخت کنترل فرماندهی منطقه سوم دریایی ارتش به ریاست سرهنک هوشنک صمدی با حدود هفتصد نیرو بود
گشت زنی سپاه در دریا بیشتر متوجه کنترل و بازرسی کشتی های کشورهای دیگه بود که در آبهای ایران تردد میکردن
مثلا کشتیهای هندی و یا ژاپنی رو که شکر و یا چرخ خیاطی و بار داشتند تفتیش میکردن
اما در اصل حواسشون به اونور آب هم بود
که عراقیاچه غلطی دارن میکنن بارها و بارها تکاوران نیروی دریایی ارتش و حتی سپاه از تحرکات نیروهای عراق وحضور نظامی شون که خبر از یک جنگ تمام عیار میداد به دولت گزارش میشد اما گویا هیچ همتی و یا اصلا هیچ برنامه؛کلا هیچ باوری نداشتند که عراق آماده جنگ با ما میشودحتی در یک گزارش به استاندار خوزستان « جناب غرضی» فقط خنده ای آرام جواب گزارش بود و این جمله که « نه بابا ؛ غیر ممکنه ! اونا شیعه ؛ مایم شیعه ؛ نه بابا……»
🧿 محدوده ماموریت قایق سپاه خرمشهر
از شط گذرنامه بود تا اونور آبادان « اروند »
اما هیچکدوم از بچه های سپاه خرمشهر از دریا و دریابانی اونقدر اطلاعات و سر رشته ای نداشتن و جهان آرا با توجه به اقدامات مؤثر و موفق تکاوران نیروی دریایی ارتش ؛ به دنبال یه آدم ؛ زبده ؛ قوی ؛ آشنا به منطقه از بین تکاوران نیروی دریایی ارتش بود تا مسئولیت این قایق رو به اون بسپاره و اون فرد مورد نظر پیدا شد و به گروه اضافه شد و ایشان شدند
مسئول یگان دریایی سپاه خرمشهر
ادامه دارد …
