راوی : هاشم زمانزاده
🌸تصمیم گرفتم با همون پای درب و داغون خودمو سینه خیز برسونم به عقب؛ آرپی جی زن که کمکی ش بودم اومد بالای سرم یه کم به زخم پام ور رفت ؛بعدزیر بغل منو گرفت وکشوندم پشت یه تپه ماهور گفت: همینجه باش؛هماهنگه یه هلیکوپتر بیاد؛ مجروحا رو ور داره بره عقب ؛ همینکه گفت هماهنگ شده ؛
” دلم هری ریخت ”
🍁 با خودم گفتم : یا خدا !!
توی همین گیر و دار ؛ دستور عقب نشینی اومده بود ؛سه تا از دوستام اومدن که منو با کول؛ببرن عقب اما قبول نکردم و گفتم:شما برید عقب؛ خودتونو نجات بدین ؛
هماهنگه ! من نیم ساعت دیگه از شما زودتر میرسم ؛ اونایم رفتن و من موندمو و رویای هلیکوپتر 🚁
و محمد مهدی تیموریان
صدای پای بچه ها هر لحظه دورتر و دورتر میشد و صدای شنی تانک ؛ عراقیا نزدیکتر و نزدیکنر ؛ دو نفری یه کم خودمونو جم و جور کردیم ؛ هیچ اسلحه ؛ واسه مقابله نداشتیم اگه هم بود ؛کاری از مون برنمیومد
صحرا ؛ سوت و کور ؛ گرد و غباری از طرف خاک عراق به طرف خاک ایران وزیدن گرفت و پشت سرش چندبوته خارغلطان غلطان به طرف مون اومدن؛سر و صورتمون از خاک مثل پیرمردا چروک وقاچ قاچ شده بود ؛ تشنه شدم قمقمه رو برداشتم تا سرمو بالا بردم که یه قلوپ آب….
قلوپ اول تو گلوم گیر کرد و قمقمه از دستم روی زمین ولو شد.
🕷سایه دو تا عراقی رو دیدم که به طرف مون میان ؛ یه اشاره به تیموریان کردم و طبق هماهنگی که با هم کرده بودیم ؛ خودمونو زدیم به مردن؛ بعثا تا رسیدن بهمون یه لگد محکم زدن به پای تیموریان که از دو جا شکسته بود؛نعره اش ؛ تا عرش بالا رفت و زنده بودن مون لو رفت ؛ بلافاصله یک پی ام پی اومد و اونو انداختن توشو بردن عقب
🦩 من موندم و یه سرباز مجروح که ساعتی بعد از شدت جراحاتش ؛ اونم شهید شد،من موندم؛ یه صحرا تنهایی که آسمونش از غربت من به گریه افتاد و نم نم بارونش صورت مو خیس کرد و اشکام با قطرات بارون یکی شد.
سربازا عراقی هم تنهامون گذاشتنو رفتن به طرف نیروهای ایرانی؛با ته یه خمپاره که اونجا افتاده بود یه چاله واسه خورم کندم و رفتم توی اون چاله درازکشیدم وبرانکارد اون سرباز که شهید شده بود کشوندم روی بدنم تا هم از سرما و هم از بارون در امان باشم ؛ شب سختی رو گذروندم ؛ تا اینکه صبح شد.
ادامه دارد …
