نویسنده : هاشم زمانزاده
🧿 روزها و شب ها به درگیری های محدود و چند تاگلوله توپ وتانک و خمپاره میگذشت؛ بعد از اون پاتکی
که خودجوش به خط دشمن زدیمو شهدا روبعد ازچند روز که تو آفتاب بودن به عقب برگردوندیم؛یه حالت پدافندی به خودمون گرفته و حالا منتظر یه عملیات بزرگتر بودیم.
✂️یه ماشین سلمونی با خودم از مشهد آورده بودم ؛ مویای بچه ها رو باهاش مرتب میکردم؛
سلمونی صلواتی ؛ کنار کوچه ؛ زیر سایه دیوار پایگاه ؛ با یه چایی قند پهلو ؛ توی لیوانای قرمز پلاستیکی؛
یه تیپ و یه محسن سلمونی
🐴 یه الاغی داشتیم که خر خیلی خوبی بود ؛ هر چی کار داشتیم هر چی بارداشتیم رودوش این حیوون بود؛از جعبه های مهمات تیر و گلوله
تا دیگ وظروف غذا واسلحه گرفته و گاهی هم یه سواری با حالی به بر وبچ میداد؛خیلی باهاش رفیق شده بودیم.اما بعضی وختا ارزش به خر بودن و غیر خر بودن نیست ارزش؛ اون چیزی که نصیبت میشه
و خر بارکش ما با یه ترکش خمپاره
از دست ما خلاص شد ؛ همونجا یه گودال کندیم وجسدشو چال کردیم و همه بچه ها دور قبرش نشستیم و فاتحه ای قرائت کردیم.
🦄 یادش به خیر 🐴
🙉 سفره هفت سین و توی پایگاه حسابی پر رونق چیده بودیم و عید سال ۶۱ دور ازخانواده کنار دوستان گذروندیم ؛ هوای حرم آقا امام رضا به سرم زده بودآخه همیشه روزاول
سال نو ؛ برای شروع یه سال خوب و پربرکت به پابوسی آقا میرفتیم ؛ اشک دوری از حرم دوری از مادر و پدر ؛ گوشه چشمم خودشو نشون داد که یکی از پشت سر محکم زد رو کتفم و گفت :پاشو بچه ننه ؛ یه ماچ سال نویی بده ؛
احمد بود ؛ پسر عمه ام ؛ پاشودم و تو بغل گرفتمش؛ حسابی حال کردم
🙈 اما این حال خوبه ؛ خیلی زود تموم شد ؛ روز بعد؛ یعنی روز دوم سال ۶۱ ؛ مارش نظامی از رادیو به گوش رسید ؛ همه با تعجب به هم فقط نیگاه میکردیم و با چشمامون ازهمدیگه میپرسیدیم ؛مگه عملیات شده ؟ کسی نبود جواب مونو بده ! گویا درست بود ؛ ما رو آورده بودن بستان ؛اما ازیه محور دیگه عملیات فتح المبین شروع شده بود.
خیلی خیلی دمق شده بودیم ؛ خب چکار می تونستیم بکنیم حضور ما در بستان؛گوشه ای از نقشه عملیات بود برای منحرف کردن دشمن
حدود۲۰روز بعد تیپ ۲۱ امام رضاع قرار شد برگرده وتیپ جوادالائمه ع
وارد منطقه بستان شد با فرماندهی
سید هاشم درچه ای
همه رفتن ؛ اما من موندم
ادامه دارد ….
