راوی: احمدعلی قورچی
منبع: سایت روزنامه ایران
اسیری داشتیم میانسال به نام ولی الله ریاحی از خطه سرسبز شمال که خدا رحمتش کند، جثه قوی تری داشت؛ خود را روی بچه ها می انداخت که ضعیف تر ها کمتر کابل بخورند. وقتی نوبت شکنجه اسرای آخرین آسایشگاه رسید همه بر این باور بودند که این مساله فیصله پیدا می کند اما آن از خدا بی خبران با وجودی که می دیدند همه از درد به خود می نالند و خون هم در کف آسایشگاه جاری بود بازهم برای اسیران بی گناه خواب شومی دیده بودند؛ یعنی بعد از ۴ – ۵ ساعت دوباره از آسایشگاه اول همان سناریو را تکرار کردند. دوباره همان توهین و همان کتک ها حتی با شدت بیشتر.
شاید باورش سخت باشد که این شکنجه با همان شیوه ای که گفتم در طول ۲۴ ساعت سه مرتبه و هر بار با شدت بیشتر انجام می شد. تاب و توان بچه ها گرفته شده بود و نای بلند شدن هم نداشتند. در کجای دنیا از چنین چیزی خبر دارید؟ یا در کدام فیلم های دفاع مقدس نمونه خیلی خیلی کوچکی از این اتفاق ها را دیده اید!
عده ای از اسرا می گفتند جلوی سرگرد را بگیریم که کتک ها را قطع کند و عده ای هم می گفتند تا پای جان می رویم اما تسلیم نمی شویم. جلیل هاشمی و اسماعیل محمدی از آسایشگاه ۲۰ به اسرا پیشنهاد دادند که همه توسل به آیه ای از قرآن کنیم آن وقت هرچه پیش آمد آن را سر منشا تصمیم گیری ها قرار می دهیم. همه پیشنهاد آنها را پذیرفتند و مقرر شد یک نفر بگوید من مسئولیت اردوگاه را به عهده می گیرم و اردوگاه را آرام می کنم. بعد از استخاره قرآن آیه شریفه ای آمد که اشک در چشمان همه جاری شد؛ سوره مبارکه طه آیه ۲۴ تا ٣١ از جزء ۱۶: اذْهَبْ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَىٰ 24 قَالَ رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي 25 وَيَسِّرْ لِي أَمْرِي 26 وَاحْلُلْ عُقْدَةً مِنْ لِسَانِي27 يَفْقَهُوا قَوْلِي 28 وَاجْعَلْ لِي وَزِيرًا مِنْ أَهْلِي 29 هَارُونَ أَخِي30 اشْدُدْ بِهِ أَزْرِي
31 وَأَشْرِكْهُ فِي أَمْرِي…
خداوند باری تعالی به حضرت موسی علیه السلام می فرمایند: «اینک بسوی فرعون برو که او طغیان کرده، حضرت موسی گفت: پروردگارا سینه ام را گشاده کن و کارم را برایم آسان گردان و گره از زبانم بگشای تا سخنان مرا بفهمند. و وزیری از خانواده ام برایم قرار ده…، برادرم هارون را، با او پشتم را محکم کن .»
ادامه دارد…
