راوی: مرتضی تحسینی
*پای مصنوعی*
برادر جانبازی پای راستش از مچ قطع شده بود. یکی از بچه های خلاق از لیوان پلاستیکی برای او پای مصنوعی درست کرد. [1]
ساخت این پا در بالا بردن روحیه ی او تأثیر زیادی داشت و راه رفتن با آن برایش آسان شده بود. عراقی ها که راحتی ما را نمی توانستند تحمل کنند، مانعش شده و گفتند تا زمانی که در اینجا هستی باید با عصا راه بروی و به هیچ عنوان حق استفاده از پای مصنوعی را نداری. چند ماه بعد بود که با تعویض اسراء به ایران برگشت.
*پي نوشت:*
1. لیوان را زیر پای او قرار داد وقتی قالب پایش شد، آن را داخل کفش کتانی کرد و محکم وصل نمود.
*ادامه دارد…*
