راوی : سیدمحمد میرمسیب
مادرم گفت روزی دینام چاه از کار افتاد و ذخیره اب تمام شد پدرت که سررشته ازدیتام نداشت بازحمت زیاد به ته چاه رفت جهت اینکه اگر فقط سیمی جدا شده باشد وصل کند واگر کل دینام مشگل داشت جهت تعمیر اساسی باز کند وبه تعمیر کار بدهد همین که به ته چاه رسید متوجه شد سیم قطع شده شخصی که در بالای چاه بوده از یک گوش کم شنوا داشته پدرت که سیم دینام راوصل میکند برای اینکه چک کند فریاد میزند که روشن کن واوهم روشن میکند دوباره فریاد میزند خاموش کن اما کسی صدای اورا نمی شنود چون علاوه بر سر صدای دینام گوش طرف هم کم شنوا بوده نمیدانم چه اتفاقی می افتد یه به یک باره برق پدرت را به طرف بالا پرتاب میکند ودر کناره چاه تقریبا تا گردن در اب فرو میرود و بیهوش میشود مادرم که دیگر صدایی از او نمیشنود دینام را خاموش میکند و هرچه فریاد میزند جوابی نمیشنود وبادادو فریاد از همسایه ها کمک میطلبد وقتی همسایه ها فریادمادرم را میشنوندسراسیمه به داخل مدرسه می ایندکه گویا یکی از انها مقنی چاه بوده سریع به درون چاه میرود وبا هر زحمتی که بوده اورا از چاه بیرون کشیده و سریع راهی بیمارستان میشوندمادرم نقل میکند پدرت چند روزی را بیهوش بود و وقتی بهوش امد هزیان میگفت دکتر ها هرچه در توان داشتند بکار بردند اما او همچنان بر اثر برق گرفتگی وضربه ای که به سرش خورده بود هزیان میگفت دکتر ها گفتند شاید به مرور زمان بهتر شود ولی این اختلالات مغزی همچنان می ماند ونیاز به عمل جراحی دارد که در ان زمان هیچ کس توانایی چنین هزینه ای را نداشت به خاطر همین بعداز ترخیص از بیمارستان حال پدرت روز به روز بدتر می شد تا اینکه اینگونه گشت که شش ماه از سال را بیمار وبه هزیان گویی و شش ماه تقریبا خوب می شد اما معلوم نبود کی مریض می شود و کی خوب بود فقط وقتی خوب بود اندکی هزیان هم میگفت مادرم تصمیم می گیرد که پرونده پزشگی اورا درجریان بیندازد تا شاید بازنشست شود چون دیگر توانایی کار را نداشت اموزش وپرورش هم او را بازنشست میکند به شرط اینکه جایی را اجاره کنند و نقل مکان کنند و مادرم تصمیم میگیرد به خانه مادر بزرگم بروند چون هم خانه قدیمیه بزرگی بود و هم به غیر از مادر بزرگم دو عموی دیگرم با خانواده در انجا زندگی می کردند
ادامه دارد …
