راوی : هاشم زمانزاده
✍نجس و پاکی؛یکی از حساسیت های قاطع بود؛بنایر این با هماهنگی ارشدهای آسایشگاه و ارشد قاطع و همکاری تمام بچه ها یک روز جمعه تصمیم گرفتیم این موضوع رو حل کنیم ؛ واسه همیشه یک شلنگ بزرگ تهیه کردیم؛در روز موعود تمام قاطع رو در هردو طبقه شستشو دادیم وبه قول معروف کُر گرفتیم واز آن روز به بعد اگر جایی نجس میشد به صورت نقطه ای آب کشی میکردیم وبا این کار کوهی از مشکلات مون درباره ی نجس پاکی بر طرف شد.
هر روز صبح بعد از آزادباش قسمت جلوی آسایشگاه بایدتوسط مسئول نظافت شسته میشد و در هر هفته هم به نوبت کف آسایشگاه هابایدبا آب تاید شستشو داده میشد. معضل بعدی ما ؛ همین آب و تاید و آب کثیف کف آسایشگاه بود که به وسیله “طی “به بیرون از آسایشگاه توی راهرو و مسیر رفت و آمد بچه ها ول میشد و باید فکری به حالش میشد وتصمیم این شد که یه جوب باریک و کم ارتفاع مثل جوب های کنار جدول خیابونا درقسمت جلوی راهرو کنده کاری بشه واین آب های کثیف و آلوده به چاه دستشویی ها هدایت بشه و شد آنچه باید بشود.
مطلب بعدی در نجس پاکی ؛ خود خود خود سرویس های بهداشتی و حمام و توالت ها بود و این امر مهم چندنوبت به نحو احسن اجرا میشد
صبح ؛ظهر ؛ بعد از ظهر ؛ عصر و در نهایت بعد از داخل باش عمومی ؛ تمام سرویس ها شسته مرتب و کر گرفته میشد.
گرفتگی و بند اومدن ظرف شوییها و رو شوییها اونم به خاطر خورده غذاهای ته ظرفا مشکل دیگه مون بود؛ اما هیچگاه و هیچگاه شهردارا رو به بداخلاقی وا نمیداشت ؛ بلکه همیشه باخوش رویی نه ترشرویی با دوستان مدارا میکردیم و تمام تکه آشغالها رو جمع آوری میکردیم و تمام سرویس ها روتمیز میکردیم
و هر تکه آشغال رو ؛ گلی از گلهای بهشت می دانستیم
ادامه دارد …
