کمپ هشت : قسمت پنجاه و نهم

راوی: مرتضی تحسینی

فرار از اردوگاه

سرباز عراقی موقع نگهبانی در محوطه، یک دور طول سیم خاردار را می رفت و وقتی به آخر می رسید دوباره برمی گشت. عرض سیم خاردار با موانع دیگر بیشتر از 15 متر می شد که فرار از آن غیر ممکن و یا مشکل به نظر می رسید.
و در ضمن چند دکل نگهبانی هم داشتند و نگهبانی در عراق چهار ساعت بود.
و سربازی در عراق حالت معمولی چهار سال
و اگر جنگ اتفاق می افتاد
تا دوازده سال ادامه داشت
مثل نگهبانان عراقی ما تا دوازده سال هم ادامه داشتند .
————————————-
با عرض پوزش که در مابین دو خط چین مطالبی بود که شنیده بودم بعدا تحقیقات حاکی از آن بود که صحت نداشته بوده بدین وسیله اصلاح می شود
البته عین جملات آورده می شود که خط زده شده است.
————————————
یک بار هم یکی از اسرای کرد به اسم سالار خلخالی، که جوان زبر و زرنگ و چابکی بود و به زبان عربی هم آشنایی داشت، داخل گونی زباله شده و به همراه آن وارد ماشین حمل زباله می شود و مدتی در میان زباله ها که بوی متعفن و مشمئز کنندهای داشت و به طور معمول از چند قدمی آن هم نمی شد رد شد، می ماند. در زمان داخل باش زباله ها را که می برند بیرون از اردوگاه، ضمن تخلیه ی آن یک چند گلوله اگر شک می کردند شلیک می کردند ولی ایشان درب پشت را باز می کندبه طور معجزه آسایی نجات پیدا کرده و فرار می کند.
وقت آمار که فرا رسید متوجه شدند که یک نفر کم است. سریع داخل باش زدند.
هر کجا را که گشتند، اثری از او پیدا نکردند. به سراغ زباله ها هم رفتند ولی آنجا هم نتوانستند پیدایش کنند. تا اینکه بالاخره با بررسی پرونده و تفتیش نامه هایی که به او از طریق صلیب سرخ آورده شده بود فهمیدند که خانواده اش نیز در اردوگاهی نزدیک شهر رمادیه تحت عنوان آوارگان کرد زیر نظر بعثی ها مستقر هستند و امکان اینکه پیش آنها برود زیاد است. رفتند و باتلاشهایی دستگیرش کردند.

کسی که از اردوگاه فرار می کرد و یا در فرار موفق نمی شد جور موفقیت و عدم موفقیتش را همه باید می کشیدیم. از آن به بعد تا یکی، دو ماه به شدت ما را اذیت کردند.هر چند سالار را زیادتر اذیت کردند .و ما هیچ کاری نمی توانستیم انجام دهیم.
لحظه به لحظه، وقت و بی وقت و هنگام خواب و بیداری، آمار می گرفتند. همگی رنجیده خاطر شده بودیم. به همین منظور حاج آقا ابوترابی پیغام داده بودند که بچه ها تا می توانند فرار نکنند چون اسرایی که می مانند بیشتر مورد اذیت و آزار قرار می گیرند.

*ادامه دارد…*