راوی:حسین رحیمی
بی تفاوت شدن نسبت به مسئله ای یعنی شانه خالی کردن از زیر بار تکلیف. این افراد می گفتند با عراقی ها نباید هیچ تعاملی انجام داد و باید به اتفاقاتی که می افتد بی تفاوت باشیم. به نوعی در شرایط سخت اسارت کم آورده بودند. انسان متعادل کسی است که شرایط اسارت را درک می کند و چنین کسی به پذیرفتن شرایط اسارت نیز راضی خواهد شد. برای بچه ها در این رابطه مثال می آوردم. می گفتم امام (ره) اگر چه در فرانسه در تبعید به سر می بردند ولی خود و اطرافیان را ملزم به رعایت قوانین کشور فرانسه می دانستند.
می گفتم ما از امام (ره) که بالاتر نیستیم. وقتی ایشان مقررات را رعایت می کرد شما نیز وقتی گفته می شود راس ساعت ۴ به آسایشگاه بر گردید لجبازی نکنید. بهتر از این است که فحاشی کنند ، کتک بزنند و خدایی نکرده به رهبرمان جسارت کنند. با این کارها ضمن رعایت قوانین گزک هم دست عراقی ها نمی دادیم. در این راستا رهنمودهای مرحوم ابوترابی الگوی بسیار ارزشمندی بود. ایشان بچه ها را طوری تربیت و هدایت می کرد که اعتقاداتشان پا بر جا بماند. در عین حال با رعایت قوانین اسارت توانست از عراقی ها کمی امتیاز بگیرد. از جمله اینکه عراقی ها تعدادی کتاب در اختیار اسرا قرار دادند و در اردوگاه موصل توانستند مقداری کشت و زرع انجام دهند. اگر قوانین را رعایت نمی کردیم با عراقی ها حتما به مشکل برمی خوردیم.
ادامه دارد…
روایت از جبهه تا عنبر : قسمت شصت و پنجم
اسارت : قسمت دوم
question_answer0
خاطرات اسارت : قسمت بیستم
question_answer0
پنج شب و هشت سال – قسمت یازدهم
question_answer0
مسافران عنبر : قسمت سوم
question_answer0
آخرین اعزام : قسمت سی و سوم
question_answer0
داستان من و نامه آبي قسمت پنجم
question_answer0
درمانگران عنبر : قسمت پنجاه وچهار
question_answer0
روایت از جبهه تا عنبر : قسمت هشتاد و نهم
question_answer0
خوب بد زشت در عنبر: قسمت سیزدهم
question_answer0
آخرین اعزام : قسمت ششم
question_answer0