🔥دو تا غم ۵۰ ساله ؛ از بچه گیام
🌀سه سال ازم بزرگتر بود هر روز عصر با هم کنار کوچه یه زیر انداز مینداختیم و اونم اسباب بازیاشو و عروسکاشو می آورد و با هم بازی میکردیم ؛ اسمش تکتم بود ؛ خونه شون روبروی خونه ما بود؛خیلی با هم خوش بودیم ؛ دوستم بود !
🌀 یه هواپیما پلاستیکی داشتم با خودم آوردم مثلابا تکتم سوار شیم بریم مسافرت ؛ سوار شدیم ؛ تکتم هواپیما رو با دستش تو آسمون راه میبره من با دهنم مثلا خلبان بودم و صدای هواپیما رو در می آوردم؛ یهو تکتم فریاد رد ؛ هواپیما آتیش گرفت”کمک کمک”با کبریت هواپیما پلاستیکی منو آتیش میزنه ودقیقا روی دست من سقوط میکنه وفریاد من تو کوچه : خوستم ؛ خوستم (شما بخونید سوختم) و من دیگه از اون به بعد تکتم رو ندیدمش و بعد از ۵۰ سال وقتی یادش میافتم هنوز دستم و دلم میسوزه که دیگه ندیدمش
🌀 تو حیاط خونه عمه شمسی دور حوض؛ با یه تیکه چوب میزدم تو سر یه حلقه لاستیک دوچرخه و بازی میکردم که صدای داد و بیداد مامانم بلند شد بدجوری ناله میکرد یهو عمه شمسی مثل یه عقاب از ساختمون اونطرفی خودشو رسوند به اتاق مامانم ؛ چند لحظه بعد کله شو از پنجره آوورد بیرون و گفت : محمد رضا ؛ عمه قربونت بشه ؛ بدو سر کوچه یه دروشکه بگیر مامانت حالش خوب نیست باید بره مریض خونه؛ اشکام مثل ابربهار شُرشُر می ریخت روی حلقه لاستیک دوچرخه که باهاش بازی میکردم ؛ با آستین دستم ؛ آب دماغمو پاک کردم؛ چشم عمه جون! یه پرش خرگوشی زدم از سرکوچه یه دروشکه دم درخونه
🌀 اسمشوناهید گذاشتن خواهرمو میگم؛همون که دیروز مامانمو اذیت کرد؛ منم یه دروشکه گرفتم؛بردنش مریض خونه؛ هم خواهر هم دوست روزای تنهایی بچه گیام بود ؛ علاقه خاضی بهش داشتم ؛ اولین کلامم هر روز صبح از خواب بلند میشدم ؛ میپرسیدم : ناهید کجاست !؟
🌀یه روز -من هفت سالم بود- غم سنگینی تو خونه احساس کردم ؛ خواهرم یه قلیون برا مامانم چاق کرد و یه دو تا پُک زد؛ اشک امون از مامان و بابام برده بود؛ دروشکه اومد در خونه؛ ناهید رو بغل گرفتن و رفتن ! کجا ؟ نمیدونم ! چرا ؟ نمیدونم ! فقط میدونم نزدیکای غروب اومدن ؛ اما تنها ! و من دیگه خواهرم ؛ ناهید رو ندیدم ؛ و بعد از ۵۰ سال هنوزغم مرگش اشکم رو سرازیر میکنه ؛ ناهید دوستت دارم
